အေျခအေနကေတာင္းဆိုေနတဲ့ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈ

၃၁ ေမလ ၂၀၀၉။
ရဲေဘာ္ ဖိုးသံေခ်ာင္း
“ခလုတ္ထိမွ အမိ တ,တယ္” ဆိုတာ လူတိုင္းပါ။ သူမွ ဒီလိုျဖစ္တယ္၊ ကိုယ္မွ ဒီလိုျဖစ္တယ္ ဆိုတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔ဘဝမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခအားလံုးအတြက္ ျပင္ဆင္ၿပီးသားျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားရသေရြ႕ကိုေတာ့ စဥ္းစားျပင္ဆင္ထားရပါမယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မတရား႐ံုးတင္ အက်ဥ္းခ်ဖို႔ နအဖက ႀကိဳးစားလာေတာ့ တခ်ဳိ႕က အင္းစိန္ေထာင္ကို ခ်ီတက္ၾကၿပီး တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အလစ္အငိုက္ ပိုစတာကပ္တာေတြ၊ စာရြက္ႀကဲတာေတြလုပ္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တိုက္ပြဲသ႑ာန္ အမ်ဳိးအမည္မ်ားတာမို႔ ဝမ္းသာရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တဆက္တည္းေတြ႔လာရတာက ဒါေလာက္နဲ႔ မလံုေလာက္၊ လံုးဝ မလံုေလာက္ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ တိုက္ပြဲအမ်ဳိးမ်ဳိး ေပၚေပါက္ေအာင္သ႑ာန္ကို ဘယ္လိုေဖာ္ထုတ္မလဲ။

ကိုယ့္အတြက္ အထိအခိုက္အနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ေရရွည္သယ္ေဆာင္သြားဖို႔ ဘာနဲ႔လုပ္မလဲ။ လက္ေတြ႔လုပ္မယ့္လူဟာ လက္ေတြ႔စဥ္းစားရပါမယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အခုေတာ့ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းအေဆာက္အအံုေတြ၊ ကြန္ယက္ေတြလိုအပ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ နားလည္လာတဲ့သူေတြ မ်ားသတက္ မ်ားလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တည္ေဆာက္ၾက၊ လုပ္ကိုင္ၾကတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စစ္ေရာက္မွျမႇားခြၽန္ ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ေနပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ကေတာ့လည္း ေျမေအာက္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ရသလဲလို႔ အခုမွ စူးစမ္း၊ ေမးျမန္း၊ ေလ့လာတာေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ မလုပ္တာနဲ႔စာရင္ ေနာက္က်တာကေတာ္ေသးတယ္လို႔ပဲ ဆိုၾကပါစို႔။ ဘာျဖစ္လို႔ေျမေအာက္လုပ္ၾကတာလဲဆိုတာကို သေဘာမေပါက္ၾကလို႔ ေနာက္က်ၾကတာလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ေျမေအာက္လုပ္တယ္ဆိုတာ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ ေျမေပၚမွာလုပ္မရလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
မတရားဖိႏွိပ္မႈျပင္းထန္လွတဲ့ အုပ္စုိးသူေတြရဲ႕လက္ေအာက္မွာေနရတဲ့ အဖိႏွိပ္ခံတို႔က မိမိတို႔ရဲ႕ ထြက္ရပ္လမ္း ကိုရွာၾကရာမွာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဟာ မျဖစ္မေနလုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းတခုျဖစ္လာပါတယ္။
ျပည္သူတရပ္လံုး ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝခံစားခြင့္ရရင္ ဘယ္သူမွေျမေအာက္လုပ္မေနပါဘူး။
လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္က ခြင့္မျပဳပါဘူး။ ေပၚေပၚထင္ထင္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္လို႔ရတဲ့ ကိစၥတရပ္ကိုဘယ္သူကမွ အသက္အႏၱရာယ္စြန္႔စားၿပီး လွ်ဳိ႕ဝွက္သဲဖို လုပ္မေနပါဘူး။

ဒီေတာ့သမိုင္းမွာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းကို ဖက္ဆစ္နာဇီေတြလက္ေအာက္၊ ကိုလိုနီအုပ္စိုးသူေတြ လက္ေအာက္ မွာလုပ္ၾကတာရွိသလို နအဖလိုဖိႏွိပ္တဲ့ အာဏာရွင္ေတြေအာက္မွာလည္း လုပ္ၾကပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဆိုတာ မတရားဖိႏွိပ္တဲ့ အစိုးရတရပ္ကို ဆန္႔က်င့္ဖို႔အတြက္ အဲဒီ အစိုးရ မသိေအာင္ ဖြဲ႔စည္းလႈပ္ရွားတာမ်ဳိးကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဟာ မူးယစ္ေဆးဝါးလုပ္ငန္းလို၊ မာဖီးယားဂိုဏ္းလို၊ ေမွာင္ခိုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလိုဟာေတြကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ဦးစြာ ရွွင္းေအာင္ေျပာထားဖို႔လိုပါတယ္။

အခုေျပာေနတဲ့ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကအစျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္တခုအတြက္ လႈပ္ရွွားတဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရခြင့္မျပဳတဲ့လုပ္ငန္းတိုင္းကို မဆိုလိုပါဘူး။

ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဆိုတာ သူ႔ခ်ည္းလႈပ္ရွားရတာ၊ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲနဲ႔ တြဲဖက္လႈပ္ရွားရတာ၊ လူထုအံုႂကြမႈ နဲ႔တြဲဖက္ရတာ စသျဖင့္ အေနအထားကိုလိုက္လို႔ သူ႔ရဲ႕အခန္းက႑ေတြက ကြဲျပားပါတယ္။

ဒါကိုတနည္းျပန္ေျပာရရင္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဟာ တိုက္ပြဲသ႑ာန္ေပါင္းစံုကို အေထာက္အကူေပးႏိုင္တယ္ ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းအားလံုးဟာ လူထုကိုအေျခခံၿပီး လူထုရဲ႕ေထာက္ခံအားေပးမႈကို အားျပဳလုပ္ကိုင္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚမွာ တခါတေလမွာ အရံအခန္း၊ တခါတေလမွာ အဓိကအခန္းရယ္လို႔လည္း အေျခအေနအရ ကြဲျပားပါေသးတယ္။
အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလုပ္တယ္ဆိုတာ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြက မိမိတို႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာအေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္မရတဲ့အတြက္ သယ္ေဆာင္တဲ့နည္းနာတခုျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ေျပာင္းျပန္ အုပ္စိုးသူ၊ အာဏာရေနသူေတြက ေျမေအာက္လိုလုပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ခုိးေၾကာင္ခိုးဝွက္၊ ကလိမ္ကက်စ္လုပ္တာသာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေျပာထားဖို႔လိုပါတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံအေပၚသူလွ်ဳိလုပ္တာ၊ ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္တာကိုလည္း ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။

တကယ္ေတာ့ ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြဟာေျမေအာက္လုပ္ငန္းအေတြ႔အႀကံဳ အင္မတန္ႂကြယ္ဝတယ္လို႔ ေျပာရင္ရပါတယ္။

တႏိုင္ငံလံုး သူ႔ကြၽန္ဘဝေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေတြကို ျပန္ခ်ဖို႔ျပင္ဆင္ၾကတဲ့ မင္းညီမင္းသား မ်ားနဲ႔ လူထုေတြ၊ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြက စတြက္လိုက္ရင္ ဗမာျပည္ရဲ႕ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းသမိုင္းဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂ဝ ေက်ာ္ပါၿပီ။

ဒီလိုေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြကေန ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ စတာေတြ ေပၚထြက္လာၿပီး လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲကိုသယ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေထာင္ထဲကေန ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလုပ္သူေတြကတဆင့္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကိုေခါင္းေဆာင္ၾကပါတယ္။

လြတ္လပ္ေရးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြေတာက္ေလွ်ာက္ တည္ရွိခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕ေပၚလူထုအံုႂကြမႈႀကီးေတြ အေျမာက္အျမားကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း အလားတူသာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေျပာမကုန္ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဗမာျပည္ရဲ႕ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း အုပ္စိုးသူလူတန္းစား၊ အထူးသျဖင့္ဆိုရွယ္လစ္ပါတီနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ႏႊယ္ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းကို အႀကီးအက်ယ္ ေၾကာက္ရြံ႕ရြံ႕မုန္းၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူတို႔ဟာ ျပည္သူေတြကိုဖိႏွိပ္ဖို႔၊ ေျခာက္လွန္႔ဖို႔၊ အထူးသျဖင့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းေတြကို ရွာေဖြ ဖ်က္ဆီးဖို႔အတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးယႏၱရားႀကီးတခုကို တည္ေဆာက္ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အဲဒီေထာက္လွမ္းေရးဆိုတာႀကီးပဲ အစိပ္စိပ္အႁမြာႁမြာၿပိဳကြဲဖ်က္သိမ္းခံခဲ့ရၿပီး ေျမေအာက္လုပ္ငန္းေတြကေတာ့ ဆက္လက္တည္ရွိေန၊ ထပ္မံေပါက္ဖြားေနပါတယ္။

ဒါက ေဖာ္ျပေနတာက စစ္အုပ္စုရဲ႕ေထာက္လွမ္းေရးယႏၱရားဟာ တပြဲခ်င္းမွာ ျပည္သူ႔အင္အားစုေတြအေပၚမွာ အႏိုင္ရတာေတြရွိေပမယ့္ တရားတခုလံုးအေနနဲ႔ေတာ့ အဆံုးမွာ သူတို႔ပဲ အ႐ံႈးနဲ႔ဇာတ္သိမ္းရတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အုပ္စိုးသူအာဏာရွင္မ်ားဟာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းေတြတည္ရွိေနသေရြ႔သူတို႔အတြက္ အႏၱရာယ္ႀကီး လွတာမို႔ ၿဖိဳခြဲဖို႔အတြက္ ေထာက္လွမ္းေရးလို အဖြဲ႔အစည္းေတြ ဆက္ထူေထာင္ေနဦးမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တိုးခ်ဲ႕ေန၊ အားျဖည့္ေနဦးမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

နအဖအစိုးရဟာ အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမႈဆင္႐ံုးတင္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္မယ့္လမ္း၊ ေရွ႔ဆက္က်င့္သံုးမယ့္လမ္းစဥ္တို႔ကို ေဖာ္ျပလိုက္တာျဖစ္တယ္ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။

အဓိပၸာယ္က ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲေတြရဲ႕ ေနာက္မွာလည္း အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဓိက ဦးတည္ရန္သူအျဖစ္ သေဘာထား၊ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္က လက္က်န္ အင္အားစုေတြကို မေသမရွင္ထား၊ တက္ႂကြသူေတြကို ေထာင္ထဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္ပ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေတာထဲကို ေမာင္းပို႔ ဆိုတဲ့ ေပၚလစီကို ဆက္လက္က်င့္သံုးသြားမယ္ဆိုတာပါပဲ။

ဗမာျပည္ရဲ႕ ေရွ႕အလားအလာဟာ အလင္းေရာင္ မျမင္ရတာမဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ စိတ္ကူးယဥ္လို႔မရတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ လူသားစားက်ားကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ပဲ စားလာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးသြားမယ္ဆိုတာမ်ဳိး မေတြးသင့္ပါဘူး။

ေရရွည္တိုက္ပြဲအတြက္ စနစ္တက် ျပင္ဆင္ရပါမယ္။ အဲဒီလိုျပင္ဆင္ရာမွာ အခ်ဳိ႕ေသာတက္ႂကြသူေတြက ေျမေအာက္လုပ္ငန္းအတြက္ သီးသန္႔ျပင္ဆင္တာကိုလည္း အာ႐ံုထားလုပ္ရပါမယ္။

အေပ်ာ္တမ္းဆံမႈ၊ တပြဲတိုးဆံမႈေတြကိုဆန္႔က်င္ၿပီး ေရရွည္အတြက္ အျမင့္ဆံုးစြန္႔လႊတ္မႈကိုပါ ပိုင္းျဖတ္ၿပီး စနစ္တက် လုပ္ရပါမယ္။ ယူဂ်ီလုပ္တယ္ဆိုတာ အခ်ိန္အားရွိလို႔ အေပ်ာ္ကစားတာ မဟုတ္ပါဘူး။
သေဘာတရားတခုကို လက္တည့္စမ္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း၊ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိလုပ္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ စစ္တိုက္သလိုပဲ အသက္ေပါင္း၊ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာကို အရင္းအႏွီးျပဳၿပီး လုပ္ကိုင္ရတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို႔ဟာ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။

ေနရာတကာ၊ အလႊာေပါင္းစံု၊ လူတန္းစားေပါင္းစံု၊ လုပ္ငန္းေပါင္းစံုထဲမွာ ေျမေအာက္ကြန္ယက္ေတြျဖန္႔က်က္ တည္ေဆာက္ရပါမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ နအဖ စစ္အာဏာရွွင္ေတြကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဘယ္လိုလႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးကိုမဆို နည္းမ်ဳိးေပါင္းစံုနဲ႔ တြဲဖက္ေပါင္းစပ္ကာ ေအာင္ပြဲဆီ အတူတက္လွမ္းႏိုင္ပါမယ္။

http://oothandar.blogspot.com မွ…