မိုး စုန္းစုန္းခ်ဳပ္ေနတဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕ မနက္ျဖန္မ်ားစြာ

၃ မတ္ ၂၀၀၉။ လူထုအသံ
ဟိုး…. ၿမိဳ႕သစ္ ေခ်ာင္ၾကားက အိမ္စုတ္ေလးထဲက ဖေယာင္းတိုင္မီးနဲ႔ စာက်က္ေနတဲ့ ကေလးငယ္၊ ေဘးနားက ခ်ဲတြက္ေနတဲ့ သူ႔အေမ၊ သူ႔အေဖက မ်က္ေထာင့္နီနီ တိုင္နံရံမွာ မီွလို႔ အမူးမေျပ႔တေျပနဲ႔ သူ႔သားေလးကို ျခင္ဟပ္လို႔ ယပ္ခတ္ေပးရင္း သူ႔သား စာက်က္သံကို ဇရက္မင္း စည္းစိမ္ယူရင္း ေစာင္းငမ္းငမ္းနဲ႔ နားစြင့္ေနတယ္။
ေခြးေတြကလဲ ေဟာင္လိုက္တာ။ မေန႔တုန္းက သူတို႔ အိမ္မ်က္ေစာင္းထုိး အေပါင္ဆိုင္ကို သူခိုး ၀င္ခိုးတုန္း ကေတာ့ ဒီေသာက္ေခြးက မေဟာင္ ဒီေန႔မွ ဘာေၾကာင့္ ေဟာင္ေနပါလိမ့္ ေအာ္ေအာ္ သူ႔အမ အလုပ္က ျပန္လာျပီပဲ။ ညဥ္႔ေတာင္ နက္ေရာ႔မယ္။ အခုမွ သူ႔ စင္တင္ေတးဂီတ ဆိုင္က ၿပီးတယ္ဆိုလား? ေမာင္ေလးေရ ေရာ႔ ေရာ႔ မုန္႔ဖိုး .. စာေသခ်ာ က်က္ေနာ္ ... မမ အိပ္ခ်င္ၿပီကြယ္ အေမေရ အေဖ႔ကို တြဲတင္ရေအာင္ တိုင္ေထာင့္မွာ ေခြေခြလဲေနတာ အေအး ပတ္ေတာ့မယ္ .. ၀ုတ္ ၀ုတ္ အူ....အူ......ဝု.....ဝူး.....
သူတို႔ေတြဟာ ဒီေန႔ကို ျဖတ္ခဲ့ၾကၿပီ။ မနက္ျဖန္ေရာ ဘယ္လို ျဖတ္ရအုန္း မွာပါလိမ့္၊ သူတို႔အတြက္ ဒီေျမ ဒီေရ ဒီေရဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တမ္းတျခင္းေတြ အိမ္မက္လွလွေတြ ေပၚေစရဲ႕လား။ သူတို႔အတြက္ ဒီေန႔ဟာ မနက္ျဖန္အတြက္ ေရာင္ျခည္ဦးေတြ ျဖစ္ခဲ့ရဲ႕လား? သူတို႔အတြက္ ေနာက္ေန႔ဆိုတာ ေရရာ ေသခ်ာစြာနဲ႔ ေကာင္းျခင္းေတြ ေ၀ျဖာေနပါရဲ႕လား? ဟင့္အင္း! လို႔ အမွန္အတိုင္း ငါေျဖရင္ သံတုိင္ေတြ ေငါက္ကနဲ႔ ေခၚသံေတြ ၾကားရမယ္။ အင္းလို႔ ငါေျဖရင္ ငါ့သမိုင္းေတြ အဆိပ္သင့္ေတာ့မယ္။ ေအာ္ ျဖစ္လာႏိုင္ေခ် ရွိတဲ့ မနက္ျဖန္မ်ား အေၾကာင္းကို ေန႔စဥ္ မြန္းၾကပ္မႈေတြ ခါးသီးမႈေတြကို ၿမိဳၿမိဳခ်ေနရလို႔ တေန႔ေတာ႔ ျဖစ္လာမွာပါ ဆိုတဲ႔ စိတ္နဲ႔ ဘဝေတြ ေခါက္ရိုးမ်ားကို က်ဳိးလို႔။
မေန႔ ကေလ … မေန႔ကေပါ႔ ........ မေန႔က ဆိုတာ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၅ ရက္ကို ဆိုလိုတာပါ။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ေနာ္ ။ ေတာ္ၾကာ သတင္းစာထဲက မီးေတြလာ တိုင္းျပည္ကသာ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ ငါေတြ႔တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြလို အပ္ခ်မတ္ခ် မဟုတ္ပဲ တလြဲစီျဖစ္ေနေတာ့ မယံုမရဲ ျဖစ္မစိုးလို႔ အဲ့ …. မေန႔ညကေလ ငါတို႔မိသားစု အိပ္ရာ၀င္မလို႔ မီးခလုတ္ေတြကို ဓါတ္မီးမွိန္မွိန္နဲ႔ လိုက္ပိတ္ေနတုန္း အိမ္ေရွ႕က လူသံေတြ အုပ္အုပ္အက္အက္နဲ႔ စၾကားလာခဲ့တယ္။ မီးပ်က္ေနတာက ေန႔ခင္း ကတည္းကပါ။ မီးျပန္လာခ်ိန္သိရေအာင္ ဆိုျပီး အိမ္မီးလိုင္းကို ဖြင့္ထားေတာ့ ညပိုင္း အိပ္ခ်ိန္မွာ မီးအကယ္လို႔ လာေနရင္ လင္းေန မွာစိုးလို႕ ဓါတ္မီးအလင္းေလးနဲ႔ လိုက္ပိတ္ေနတုန္း ၾကားခဲ့ရတဲ့ အဲဒီအသံေတြဟာ သုသာန္ တစျပင္လို တိတ္ဆိတ္ေနျပီး တခါတခါ ျဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့ ကားသံၾကားမွ အသက္၀င္တတ္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာေတာ႔ ထူးဆန္းေနတာေပါ႔။
“ မေအ--ိုး။ ေခြးသူခိုး။ ေသဖို႔သာျပင္” ခြပ္ ေဖါင္းေဖါင္း... ခ် .. ခ် အေသသတ္ပစ္.. မေအ--ိုး ကိုယ္ေမကို--ိုး” က်မ္းကိုးကားၿပီး ဆဲသလို စံုေစ့လွတဲ့ ဆဲသံေတြနဲ႔ အတူ “အမေလး ေသပါၿပီဗ်.. က်ေနာ္ မလုပ္ပါဘူး။ အား .. အား.. ခြပ္.”
မေနႏိုင္တဲ႔ ငါလဲ အိမ္တံခါးေသာ့ဖြင့္ျပီး ျခံ၀င္းထဲေျပးထြက္ျပီး ျခံစည္းရိုးကေန ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ တဘက္က အိမ္ေရွ႕မွာ အင္ဗာတာ နဲ႔ ထြန္းထားတဲ့ ဓါတ္တိုင္ မီးေခ်ာင္းေအာက္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ထင္းထင္း လွမ္းျမင္ရေတာ့ တာပဲ................။
အကီ်မပါတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္( လူငယ္သာသာပါပဲ ရွိလွေပါ႔ ၂၀ ) နဲ႕ အကၤီ်ျဖဴ ညစ္ႏြမ္းႏြမ္း ပုဆိုးခပ္တိုတို ၀တ္ထားတဲ့ လူတေယာက္ ေပါင္းသံုးေယာက္ က အျခား လူငယ္တေယာက္ကို ၀ိုင္းျပီး ကန္ေက်ာက္ရိုက္ထိုးနဲ႔ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေနၾကတယ္။ ခံေနရတဲ့ လူငယ္က လက္ေမာင္းပေလြရိုး... ေဘာင္းဘီဖင္က်ပ္.... ခါးပတ္က သံျဖဴျပားေတြနဲ႔ အလွစီထားတဲ့ ေခတ္ေပၚလူငယ္ေတြ စတိုင္လ္နဲ႔ အေပၚက အကီ်ၤလက္ျပတ္ စုတ္စုတ္တထည္ကို ၀တ္ထားျပီး သူ႔ခါးမွာ ေလ်ာ့ရဲရဲနဲ႔ အေပၚအကီ်ျဖဴကို ခ်ည္သိုင္းထားတယ္ လက္ေမာင္းမွာလည္း တက္တူးေခၚတဲ့ အရုပ္တခ်ဳိ႕ ထိုးထားတယ္ ထင္တာပဲ ရုတ္ရုတ္သဲသဲနဲ႔ သံုးေယာက္ တေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ေနတာကုိ အဲဒီတဖက္အိမ္က လူေတြက ထြက္ေတာင္မၾကည္႔ဘူး။ အိမ္ထဲကပဲ ေခ်ာင္းေနထင္ရဲ႕။
ရိုင္းခ်က္ဗ်ာ! ...
ဆဲဆဲဆိုဆို ထိုးထိုးကန္ကန္နဲ႔ အကီ်ျဖဴ၀တ္ထားတဲ့ ေကာင္က ဦးေဆာင္ျပီး အဲဒီ ဟစ္ေဟာ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ကို ခ်ေနတာ။ ရင္ဘတ္ကို ေဆာင့္ကန္လိုက္ ခံရတဲ့ ေကာင္က အား! အေမ့ အမေလး… ေသပါျပီဗ်!... မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်!... ကူၾကပါအံုးဗ် ...! ေအာ္လိုက္ ။ ဟိုတဘက္က ေကာင္က အုတ္ခဲ နဲ႔ ပုခံုး လို႔ထင္တာပဲ ဦးေခါင္းကို ထုတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ထုလိုက္ ေျခေထာက္နဲ႔ ေဆာင့္ကန္လိုက္။ ယိုင္လဲေခြေျပာ့ ေနာက္လန္သြားတာကို ေျပးကန္လိုက္နဲ႔ ငါ့မ်က္စိထဲျမင္ေနတာ။ စိတ္ထဲမေတာ့ တီဗြီက ျပျပတတ္တဲ့ Discovery ထဲက တိရိစာၱန္ေတြ ျခေသၤ့ေတြက သမင္ေတြ သားေကာင္ေတြကို ၀ိုင္းၿပီး အမဲဖ်က္တာ သတ္ၾက ရက္စက္ၾကတာ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
စာဖတ္သူက ေျပာမယ္ မင္းဘာလို႔ ထြက္မဆြဲသလဲလို႔ အဲလို လူတေယာက္ကို လူအမ်ားက မတရား အႏိုင္က်င့္ေနတာကို ဒီအတိုင္း ၾကည္႕ေနသလားလို႕။ ဟုတ္တယ္ ငါလည္း ထြက္ဆြဲမလို႕ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အိမ္က မိဘေတြက ငါ့ကိုဆြဲ မထြက္နဲ႕မထြက္နဲ႔လို႔ ခပ္အုပ္အုပ္ေျပာတယ္၊ မေတာ္လို႔ အခု အရိုက္ခံေနရတဲ့ ေဆးဘဲလိုလို ပိန္ပိန္ေကာင္က မေန႔ကမွ ေရြးေကာက္ပြဲ ေထာက္ခံဖို႔ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာနဲ႔ ေထာင္က လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ သူခိုးဂ်ပိုးျဖစ္ေနရင္ ဘယ္ႏွယ္လုပ္မလဲ! တဲ့ ဒီေကာင္ တခုခု ၀င္ခိုးလို႔ သူ႔ကို ၀ိုင္းဆံုးမ ေနတာလားမွ မသိတာတဲ့… ဟုတ္မွာ …ဟုတ္မွာ .. စိတ္ထဲမေတာ႔ အသိခ်ပ္ေနေလရဲ႕။
ဟုတ္ပါ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ေမွာင္ေနတာပဲ ။ အဲဒီအိမ္ သူတို႔ ရန္ျဖစ္ ရိုက္ႏွက္ေနတဲ့ အိမ္ေရွ႕တခုပဲ ဓါတ္မီးတိုင္တခု ထြန္းေပးထားလို႔ လင္းေနေတာ့ ပြဲၾကည္႕စင္ကေန ၾကိဳး၀ိုင္း လင္းလင္းထဲက လက္ေ၀ွ႔ပြဲကို ၾကည္႕သလို ျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းဆိုးဆိုးဟာ ၅ မိနစ္ေလာက္ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ျပီး ေခြေခြေလးနဲ႔ ငါ့တဘက္အိမ္ ျခံတံခါး သံပန္းကို မွီလဲေနတဲ့ ဘိန္းစားလိုလို ေဆးေျခာက္သမားလိုလို ေကာင္ကို ဟိုသံုးေယာက္ အနက္က အက်ီျဖဴနဲ႔ ေကာင္က အုတ္ခဲနဲ႕ အားရပါးရ ပစ္ေပါက္ျပီး မိုးမြန္တဲ့ အဆဲသံေတြေျပာ ထြက္သြားေတာ့တယ္။ ငါလဲ အိမ္ထဲကကို မထြက္ျဖစ္ေသးဘူး၊ စိတ္ထဲ မေတာ႔ တေယာက္နဲ႔ အမ်ားမို႔ သနားလို႔ မဆံုးေသးဖူး။
ေအာင္မာ...
ေစာေစာကေတာ့ သနားစဖြယ္ အသံနဲ႔ အသံကုန္ေအာင္ေနတဲ့ ေကာင္.... ေသပါျပီဗ်! က်ေနာ္ မခိုးပါဘူးဗ်! ကယ္ၾကပါအံုးဗ် .. ! ေအာင္မေလး! အား … အား စတဲ့ စကားလံုးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ အသံနက္ၾကီးေတြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ အထိုးရိုက္ခံလူငယ္ဟာ ..... ဓါတ္မီးတိုင္ေအာက္ ျခံစည္းရိုးေဘးကေန သူမဟုတ္သလိုပဲ ကုန္းထျပီး ဟိုၾကည္႔ သည္ၾကည္႕နဲ႔ ထြက္သြားပါေလေရာ အလင္းေရာင္ သိပ္မရလို႔ သူ႔မွာ ေသြးေတြ ထြက္ေနမေန မေသခ်ာပါဘူး။ ေကာင္းေကာင္း မျမင္လုိက္ပါဘူး လက္ေမာင္းပုေလြရိုးနဲ႔ ခပ္ပိန္ပိန္ ေဆးေျခာက္သမားလို အဲဒီေကာင္ဟာ လက္စသတ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ သံုးေလးအိမ္ေက်ာ္ေလာက္ အသုဘအိမ္ ဖဲ၀ိုင္းက ထ လာတာကိုး … သူဟာ မူးလဲ မူးေနပံုရတယ္။ သူ႔ပံုၾကည္႕ရတာ မူးယစ္ေဆး၀ါးလဲ သံုးခဲ့ပံုရတယ္။ ယိုင္တိယိုင္ထိုးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနပံုက ဒါဏ္ရာေတြေၾကာင့္လဲ ျဖစ္မယ္ထင္တာပဲ။ သူ႔ကို သူ႔အေဖၚတခ်ဳိ႕က တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ႕ ထြက္လာေမးပံုကို အသုဘအိမ္ေရွ႕ မီးေရာင္မွိန္မွိန္နဲ႔ လွမ္းျမင္ရျပန္ပါေရာ။
အဲ... မၾကာပါဘူး။ ေစာေစာက ေကာင္ ငမူး၊ ငေၾကာင္ ထြက္သြားရာ ဘက္ကေန ေအာ္သံေတြ ၾကားရျပန္ပါေရာ.. ေဟ့ေကာင္ေတြ ငါနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ ငါနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ ငါ့ကို မလုပ္နဲ႔ ေဟ့ေကာင္ေတြ ေဟ့ေကာင္ေတြ ဆိုျပီး ေျပးလႊားလာတဲ႔ အသံေတြ ၾကားရျပန္ေရာ။ ငါလည္း ျခံတိုင္တြင္းထဲက အေမွာင္ထုကို အကာကြယ္ယူျပီး ဆက္ေစာင့္ၾကည္႕ေနမိတယ္။ တဘက္အိမ္မီးတိုင္ အလင္းနဲ႔တင္ ျမင္ေနရပါျပီ။ ေစာေစာက မူးေၾကာင္ေၾကာင္ေကာင္ကို တဖက္သတ္ ထိုးၾကိတ္ ရိုက္ႏွက္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးလို႔ ထင္ရတဲ့ အက်ီျဖဴ ပုဆိုးနဲ႕ေကာင္က ေရွ႕ကထြက္ေျပးလာတယ္ သူ ၀ဋ္လည္ျပီထင္တယ္။ ေစာေစာကေတာ့ သူက တျခား လူတေယာက္ကို ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ေအာင္ ရိုက္ႏွက္ ထိုးၾကိတ္ကန္ေက်ာက္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူခံရတဲ့ အလွည္႕ေပါ့ ။
လူ႔ေလာကၾကီးက သံေ၀ဂ ရစရာပဲ။ မုဆိုးျဖစ္လိုက္ သားေကာင္ျဖစ္လိုက္နဲ႕ေလ...... ၀ရုန္းသုန္းကား ေျပးေနတဲ႔ သူ႕ေနာက္က အက်ီမပါ ပုဆိုးကို ေပါင္ေပၚေလာက္ထိ တိုေအာင္၀တ္ထားတဲ့ လူသံုးေယာက္က အမဲဖ်က္မလို အားကုန္ ေျပးလိုက္လာတယ္ သူတို႕လက္ထဲမွာလဲ ပ်ဥ္ေခ်ာင္းႀကီးေတြ ဒုတ္ေတြနဲ႔ .. တရၾကမ္းေျပးလိုက္ရင္း ေရွ႕ကေကာင္ကို မွီတာနဲ႔ မွီတဲ့ ေနရာ ေက်ာကုန္းတို႔ ဦးေခါင္းတို႔ကို အားကုန္လြဲျပီး လွမ္းရိုက္ေနတယ္ တခြပ္ခြပ္ တေဖါင္းေဖါင္းပဲ ေရွ႕ကေကာင္ကလည္း ေျပးရင္းေအာ္ ေအာ္ရင္းေျပး ငါျမင္လိုက္ရတာက မီးတိုင္ အလင္းမွိန္ပ်ပ်ေအာက္က အသက္လုထြက္ေျပးတဲ့ ေရွကေကာင္နဲ႔ ဘီလူးသဘက္စီး သလို သတ္မယ္ျဖတ္မယ့္ ပံုနဲ႔ ေျပးလိုက္ရိုက္ႏွက္ေနတဲ့ သူတို႔ သံုးေယာက္ကို ျဖတ္ကနဲပဲ ျမင္လိုက္တာ ။
အသံေတြကေတာ့ ဆက္ၾကားေနတုန္းပဲ အသံနက္ၾကီးနဲ႔ ေအာ္ေျပးသူက ေျပး ညာသံေပးၿပီး လိုက္ရိုက္သူက ရိုက္..... အူး ဟူးဟူး ….. ငါက သူတို႔ဆီက အသံ အၾကားနဲ႔တင္ ေမာေနၿပီ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ပါျပီလဲ။ ငါတို႔တိုင္းျပည္ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲ........... သူတို႔ ဘယ္ထိ လိုက္ရုိက္ေနလဲမသိ ငါလည္း မျမင္နိုင္ေတာ့ျပီ။ ပတ္၀န္းက်င္က အိမ္တခ်ဳိ႕ ကေန ဓါတ္မီးေရာင္ အလင္းတခ်ဳိ႕ အေမွာင္ထု လမ္းမေပၚကို ေ၀့၀ဲထြက္လာတယ္ စူးစမ္းတဲ့သေဘာ ငါတို႔အိမ္က မအိပ္ေသးဘူး ျပႆနာ လာရွာမယ္ စိတ္မကူးနဲ႔ဆိုတဲ့ ပံုနဲ႕ အရိပ္အေယာင္ ျပတဲ့ သေဘာထင္ပါရဲ႕ အိမ္ျပင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ထြက္မၾကည္႕ၾကဘူး ငါလည္း ထြက္မလိုက္ရဲဘူး သူတို႔က ဘီလူးစီး သရဲစီး ျဖစ္ေနၾကပံုေတြ ........ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူေတြမွန္းလဲ ကိုယ္မသိ။ မေန႔ကတင္ ေထာင္က ျပန္လြတ္လာတဲ့ ေတေလဂ်ပိုး လက္ယဥ္ေနတဲ႔ လူသတ္သမားေတြ ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုုပ္မလဲ.... ငါ့အေမေျပာသလို အခ်င္းခ်င္း ေက်ာင္းေတာ္က ရန္စ ကို အျပင္ေရာက္မွ ေဖါက္ရွင္း ရွင္းေနတာဆိုရင္ ဘယ္ႏွယ္လုပ္မလဲ? ပဲေလွာ္ၾကား ငါ ဆားညွပ္ သြားမွာေပါ႔။
အင္း ..... ၿပီးေတာ႔
သတင္းစာထဲ မီးလာသေလာက္ အျပင္မွာက တစျပင္လို မဲေမွာင္ ၿငိမ္သက္ ေနေလရဲ႕ ... ရန္ကုန္ၿမိဳ႔သစ္ အိပ္ၿပီ ထင္တယ္။
ေအာ္ ငါ့နာရီကို ျပန္ၾကည္႕မိတယ္။ ည ဆယ္နာရီနဲ႔ ဆယ့္ငါးမိနစ္ပဲ ရွိပါေသးလား။ သိပ္ညဥ္႕အနက္ၾကီး မဟုတ္ေသးဘဲကိုး ။ ငါတို႔ ႏိုင္ငံ ငါတို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး ဘာေတြ ျဖစ္ေနပါလိမ့္? သူတို႔ ေျပာေနတဲ႔ တုိင္းျပည္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာေနပါတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါရဲ႕လား? တကယ္လား? ေႏြေန တံလွ်ပ္ေတြလား? ဒီေန႔ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ မနက္ျဖန္မ်ားထဲမွာ မေန႔ကျဖစ္ခဲ့တဲ့ အရုပ္ဆိုး ျဖစ္စဥ္မ်ဳိးေတြဟာ ရန္ကုန္ဆင္ေျခဖံုး ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္ရဲ႕ တကယ္႔ နိစၥဓူဝ ဇာတ္ရုပ္ေတြပဲလား?
မနက္ျဖန္ ဘာမ်ားျဖစ္လာ မွာပါလိမ့္..
ငါတို႔
ေၾကကြဲျခင္း မြဲတဲ႔ မိုးတိမ္ေအာက္မွာ
ဆြံ႔အ ရင္း ဆြံ႔အ ေနရတာဟာ …..
အေၾကာက္တရားေတြနဲ႔ ဖိစီးထားတဲ႔ စစ္ဖိနပ္ေတြေအာက္မွာ မိုးစံုးစံုး ခ်ဳပ္ေနလို႔ပဲ မဟုတ္ပါလား ။
ေရႊဘန္း( ရန္ကုန္သစ္ ) …